Barbies invloed: Size Zero Tolerance & Plus Size Models
Wat hebben Barbie, Fat Ruby, plus size modellen en Size Zero Tolerance met elkaar te maken? Als ik de verhalen mag geloven is Barbie verantwoordelijk geweest voor vele eetstoornissen en ons huidig schoonheidsideeal.
Ruby | © The Bodyshop
In de tijd dat ik met Barbie speelde, heb ik nooit bewust stil gestaan bij het figuur van het plastic poppetje. Naar mijn mening heeft zij meer invloed uitgeoefend op mijn gevoel voor stijl en mijn carrièrewensen, dan op mijn lichaamsgewicht, want Barbie’s figuur was destijds ‘normaal’ volgens mijn gedachtengang. Slank zijn is immers normaal? Toen wist ik nog niet dat de allereerste Barbie reclame uit 1959 verantwoordelijk was voor 150.000.000 eetstoornissen. Het zou vele jonge meisjes aanzetten tot overmatig diëten om net zo’n ‘perfect’ lichaam als Barbie te krijgen.
Vodpod videos no longer available.
Zie hieronder het tekstfragment uit de reclame:
“Barbie’s small and so petite, her clothes and figure look so neat… Some day I’m gonna be exactly like you. Till then I know just what I’ll do. ‘ll make believe I’m you.”
Fat Ruby
Op zich nog niet heel erg schokkend, totdat Barbie een eetstoornis kreeg opgelegd in 1963, toen zij in in Amerika werd verkocht met het begeleidend boekje ‘how to Lose Weight’. Het enige advies dat het boekje gaf was het simpele doch duidelijke advies: “don’t eat.” In de jaren erna zijn er vele discussie ontstaan over de onnatuurlijke lichaamsproporties van miss B, zij zou immers het schoonheidsideaal van vele jonge meisjes beinvloeden.
Des te meer reden voor The Body Shop om in 1997 de Ruby campagne te starten, met als doel het gangbare, eenzijdige, schoonheidsideaal ter discussie te stellen en het zelfbeeld en gevoel van zelfrespect van vrouwen te bevorderen. Het mooie is dat er destijds een onderzoek van het Nederlands Instituut voor Sociaal Seksuologisch Onderzoek was verbonden aan de campagne, gericht op de invloed van de media op het gevoel van eigenwaarde onder vrouwen.
Size Zero Tolerance
Naar aanleiding van een opkomende fascinatie voor plus size modellen, schreef Wendy van Poorten, studente van de masteropleiding Media en Journalistiek, aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam, in 2010 een scriptie over de Size Zero tolerance in Nederland. Inspiratie voor het schrijven over dit onderwerp waren onder andere het neutrale standpunt van De Reclame Code Commissie in 2009, ten aanzien van de klachten over gefotoshopte vrouwenlichamen in advertenties van het lingeriemerk Sapph. Plus de opmerking van Benelux’ Next Top Model jurylid Sebastiaan van Schaik, waarin hij aangaf dat bepaalde deelneemsters meer succes zouden boeken als plus size model. Zijn reactie ontlokte veel kritiek, omdat veel kijkers de betreffende deelneemsters absoluut niet als plus size zouden categoriseren.
Ondanks dat we tot op heden worden doodgegooid met advertenties waarin modellen vaak size zero hebben, ontstaan er de laatste tijd steeds meer tegengeluiden. Toch blijven veel vrouwen herhaaldelijk diëten om te voldoen aan het overheersende schoonheidsideaal. De grote vraag is waarom.
Zie hier de scriptie van Wendy van Poorten.
Wat jouw jou redenen om te diëten en te voldoen aan het overheersende schoonheidsideaal?
Ook interessant:
Comments
5 Responses to “Barbies invloed: Size Zero Tolerance & Plus Size Models”Trackbacks
Check out what others are saying...-
[…] Barbies ranke figuur […]
Macblogster 
Als ik dieet is dat omdat ik mijn kleren niet meer pas. Dat geeft een kutgevoel! Ik hoef geen klein maatje maar ik wil wel mijn kleren kunnen kopen in normale winkels. Ik heb vrienden met een maatje meer en die kunnen dat niet.
Nou ik hoef niet het figuur van Barbie te hebben! Curves zijn hip!:)
Vrouwen zullen altijd dieten daar hebben ze echt geen Barbie voor nodig. Gelukkig zie je steeds meer normale fotomodellen, wie weet accepteren vrouwen dan wel steeds meer hun lichaam.
Ik vind het advies don’t eat wel ernstig trouwens, zoiets is nu ondenkbaar.